09 sep Ongevraagd advies,

Als een stier op een rode lap, reageren we vaak op de problemen van een ander. De help- en adviesreflex zit in ons allemaal. Het geven van raad, hulp of advies is daardoor vrijwel onvermijdelijk. “Weet je wat jij zou moeten doen?!”, zodra deze woorden over jouw lippen rollen, ben je alles behalve bezig met het doorgronden van het probleem.

Wat voel jij wanneer iemand je te snel, ongevraagd advies geeft?

De verleiding zit ‘m in het feit dat het goed voelt om hulp te bieden. Het vergroot ons geluksgevoel, ons gevoel van eigenwaarde en dat is nou precies de factor die ons belemmert in het stellen van goede vragen. Hoe verleidelijk het ook is om met een oplossing te komen voor andermans problemen, je moet ervan weg blijven. Vraag liever eens door naar de visie, motieven of de beleving van de ander.

Uiteindelijk is de ander meer geholpen door het antwoord in zichzelf te vinden.

“Heb je al geprobeerd om..?”, het advies wat hierna volgt, zegt alles over jou en eigenlijk weinig over (de situatie van) de ander. Je daarvan bewust worden helpt je zorgvuldiger om te gaan met het geven van advies en het uiteindelijk stellen van een vraag.

Dus begin jij vooral eens met het ‘proberen’ te het stellen van een goede vraag. Probeer daardoor eens in de denk- en belevingswereld van de ánder te kruipen. En ja, dat is écht een grotere uitdaging dan je denkt, want ja .. Als we allemaal de help- en adviesreflex in ons hebben, ‘reflex: een onwillekeurige reactie van het lichaam op een prikkel’, dan hebben we het eigenlijk gewoon niet onder controle en geven we het onbewust, als een primaire reactie.

Confessions: Mij overkomt het ook nog steeds!  

Als persoon vind ik nogal wat van dingen, ik leg ontzettend snel verbanden en ik durf ook wel te zeggen dat ik wereldwijs ben en me op veel niveaus kan inleven. Mijn intentie is vaak goed en ik gun de ander een oplossing, terwijl het velen malen interessanter is de ander als het ware rond te leiden in zijn probleemstelling. Interessanter voor de ander, maar ook voor mij. Meer dan ooit tevoren stel ik vragen die ervoor zorgen dat ik bij het verhaal van de ander blijf, op zoek naar visie, redenen voor de eventuele emotie, overtuigingen en andere invalshoeken.

Valt de reflex écht niet te bedwingen en merk ik bij mezelf dat ik alweer naar een oplossing toe wil, dan accepteer ik dat het me weer eens niet gelukt is en stuur ik het gesprek weer naar het verhaal van de ander. “.. Dat is wat ik zou doen, vanuit mijn ervaring, maar wat vind jij ervan als ik dit zo zeg? Zou dat bij jou passen?”

Niemand is perfect.

Leer jouw valkuilen kennen met S training & coaching. Want wie beter wil leren koken, moet naast veel oefenen .. Kennis, theorie en inzichten opdoen over smaken, geuren en ingrediënten. En geloof me, in de wereld van communicatie is het eigenlijk niet anders!

Bron: Socrates op sneakers – Elke Wiss