16 nov Wanneer ontstaat gevoel?

We hebben allemaal gevoelens, de een meer dan de ander. Ik maak daarbij in trainingen soms weleens het vergelijk tussen man en vrouw, want ja .. Venus en Mars, toch? Een herkenbaar vergelijk, maar echt nodig is het niet. We kennen namelijk allemaal dat ‘onderbuikgevoel’. In de volksmond ook wel intuïtie genoemd. Onze voelspriet. Het zesde zintuig. Onze Spider sense.

Durf te vertrouwen op jouw onderbuikgevoel,

Of misschien liever niet? Want waar of wanneer ontstaat gevoel? Daarover heb ik zo mijn eigen denkwijze. Een denkwijze die heel erg in lijn ligt met de ontstane overtuiging dat taal daadwerkelijk weerspiegelt. Zowel de taal in jezelf, waarbij ik doel op jouw gedachten, als de woorden verpakt in zinnen, die jij ontvangt.

Met verbazing keek ik terug,

Op gesprekken met vrienden, familie of collega’s. Stomverbaasd. Niet wetende waarom ik nou ineens zo fel werd. Het antwoord vond ik en dat is een van de redenen waardoor ik in staat ben dit fenomeen als trainer/coach aan te stippen, hierop te spiegelen en bewustwording te creëren. Weleens nagedacht over het volgende .. Dat een klik tot stand komt doordat je denkt dezelfde taal te spreken? Je in de verdediging schiet zodra iemand een eeuwige waarheid richting je uitspreekt, “Dan ben je dus gewoon egoïstisch” .. Terwijl dat toch echt de interpretatie van de ander was.

De snelheid in gesprekken,

“Oh ja, echt?!” of de “Ik snap je”, zo snel dat het voorbij lijkt te gaan aan echtheid. Al helemaal als het samengaat met een intonatie die er niet helemaal bij lijkt te passen. Het effect van niet kunnen toegeven of de “Ja maar”, die ook direct voor wat-een-betweter-gevoelens bij de ander zorgt. De vragen die beginnen met een “Waarom” of “Hoezo”, en daardoor direct het gevoel wekken dat jij of de ander zich moet verantwoorden. Het jezelf niet gehoord voelen doordat de ander dat wat hij of zij gehoord heeft niet even samenvat, niet controleert of hij of zij jou goed begrepen heeft .. Hoe vaak doe jij dat zelf eigenlijk?

Luisteren kan zoveel zeggen

Wanneer luisteren om te reageren overgaat in luisteren om te begrijpen ontstaat er echt contact. En welke vragen stel je dan? Ga je de diepte in en vraag je door? Of schiet je van vraag naar vraag. Gesloten, suggestief. De kans op het kruisverhoor-gevoel is dan groot. De vragen vanuit de eigen agenda of interpretatie hebben ook zo zijn effect. “Jij vindt het met kerst niet leuk om in Nederland te zijn?”, en dan is het van ver komen voor iemand die jaarlijks in de wintermaanden afwezig is. Zo haar redenen heeft .. Een combinatie van verlangen, de winter ruilen voor zomer en het feit dat het omzet-technisch een slappe periode betreft die ik dus op de slimste manier wil benutten.

Ietsjes hoger die boom in,

Gewoon eens proberen en kijken wat het uitzicht je brengt. Eens een keertje niet vragen naar een specifieke tak, wortel of het blad dat je al kent. Verre van hoog in de boom betekent de dialoog in de kiem gesmoord.

Vragen die als een knuffel aanvoelen,

En dan ook nog eens de ander laten uitpraten. “Wat verwacht jij van mij?”, “Wat brengt dat jou?”, “Hoe was dat voor je?”, “Waarom heb jij gekozen voor .. ?”, “Wat heb jij nodig van mij?” en ik vind eigenlijk dat bij dat knuffelgevoel ‘toegeven’ ook hoort. Want wat kan toegeven een verademing zijn. Ja hé, .. Zucht.

Ons onderbuikgevoel .. Misschien zomaar eens even gedefinieerd in een artikel, geschreven door een 35jarige dame uit Tilburg, die gefascineerd is door communicatie en nog elke dag leert.