16 feb Waarom stellen we een vraag niet?

Nou .. Wat denk jij dat daarop het antwoord is? Volgens Elke Wiss, auteur van Socrates op Sneakers, zijn er meerdere antwoorden mogelijk en zal het per persoon verschillend zijn. Het kunnen, of moet ik zeggen ‘durven’, toegeven is ook wel een dingetje trouwens. Als jij niet die persoon bent die de daadwerkelijke informatie achter de uitgesproken woorden van een ander wil achterhalen, dan uhm .. Is dit artikel niets voor jou.

Een goede vraag, blijft bij het verhaal van de ander

Dat is onze eerste uitdaging. “Het schijnt dat we in onze gesprekken gemiddeld zestig procent van de tijd over onszelf praten”, de uitkomst uit verschillende onderzoeken. OVER jezelf praten is gewoon véél lekkerder, toch? Dat is dan ook daadwerkelijk onze eerste neiging. Ja, het is een feit dat we vaker een verhaal kapen dan aan iemands lippen hangen. Het is een feit dat we in ons hoofd al bezig zijn met wat WIJ gaan zeggen als de ander uitgesproken is.

Een vraag stellen is hartstikke eng,

Dat kan IK mezelf haast niet meer voorstellen maar als ik het dan toch probeer .. Ja, dan weet ik nog wel hoe ENG ik het soms vond, in het begin van mijn carrière, om een vraag te stellen aan een dominante (potentiële) klant. Het viel denk ik niet direct onder de noemer ‘vraagvrees’. Nee, het was de angst voor wat de dominante (potentiële) klant van mij zou denken. Ik ging er te vaak vanuit dat hij of zij niet op een bepaalde vraag zat te wachten. Het al vooruit denken over de mogelijke reactie van de ander, maakt vragen stellen tot een uitdaging. En doordat we het niet gewend zijn om vragen te stellen, heeft dat weer zo zijn effect op het feit dat we soms ook bang zijn voor conflict, ruzie, algehele ongezelligheid of ongemakkelijkheid. Ik bedenk me nu dat dat zomaar eens door het woordje ‘Waarom’, als start van de vraag, zou kunnen komen. 

Goede vragen zijn als spiegels,

Maar in de praktijk scoor je nog altijd méér punten met een mening dan met een vraag. Het stellen van een vraag impliceert dat je iets NIET weet. Enig idee hoeveel effect dat heeft? Een effect dat voor sommige ego’s onverdraagbaar is. Liever ‘onwetend blijven’ dan ‘dom’ overkomen. “Door de snelheid waarmee opinies de publieke ruimte in worden geslingerd, krijgen mensen geen ruimte meer om hun eigen denken te ordenen”, schrijft Elke treffend. Iets met twee monologen, of meerdere, over elkaar heen leggen. Goed gesprek man!

Het standpunt van de ander willen verkennen, begint bij jezelf

Elke is nog lang niet klaar, en daarom ook ik niet. Reden nummer vier: “We zijn verleerd objectief te redeneren”. Ik ben het met Elke eens; “In een maatschappij waarin meningen de waarde krijgen van feiten, zal objectiviteit vanzelf naar de achtergrond verdwijnen”. Onze eigen waarheid, gevat in onze opvattingen, vormt onze identiteit en die bevragen we niet graag. Sommige van ons hebben dus liever onterecht gelijk, dan dat ze TERECHT onzeker zijn.

Vertragen om te versnellen

Zodra je denkt dat het tijd kost om goede vragen te stellen, sta je al met 1-0 achter. Een goed gesprek kost tijd, tsja .. Wil je het benaderen vanuit een ander perspectief? Vanuit dat wat het je mogelijk op zou kunnen leveren? Dan pas ga je ontdekken. De (bedrijfs)wereld heeft het nodig dat we gesprekken beter voeren, met meer aandacht. Gesprekken waarin we beter luisteren en waarin we eerst proberen te begrijpen vóórdat we begrepen worden.

Waarom zijn de bananen krom?

Als kind nam je zelden genoegen met het 1ste antwoord, toch? Ik denk dat we allemaal wel tot de conclusie zijn gekomen dat vragen stellen ons is afgeleerd. Op school hebben we er ook geen les in gekregen, in ‘vraagvaardigheden’. Dusja, en nu?

Ik daag je uit

Schud, samen met S training & coaching, de Socrates in je wakker. 

Bel: 06 – 820 50 231  |  Mail: info@strainingencoaching.nl