Verwachtingen als kompas,

Durven toegeven is KEY. Dus, laat ik daar dan maar mee beginnen: “Ik draag een hoop verwachtingen bij me”. Hoge verwachtingen. En kan daardoor dus ook zeggen dat ik al behoorlijk wat teleurstellingen heb moeten verwerken. Terwijl ik durf te zeggen dat ik als persoon toch wel heel realistisch ben. Bescheiden, al zeg ik het zelf. Afgelopen week las ik dat “je verwachtingen minimaliseren” juist de sleutel in ’t leven is. Een uitspraak die me volledig in beweging bracht .. Ik was en ben het namelijk NIET eens met deze uitspraak.

Verwachting schept teleurstelling,

Ja, dat klopt. Maar wat nou als je helemaal géén verwachtingen hebt? Een aantal jaren geleden hield mijn toenmalige vriendje me een spiegel voor. “Jouw teleurstellingen tijdens ons samenzijn, zijn volledig te wijten aan jouw verwachtingen”, zei hij. Ik moest hem gelijk geven, maar toch was daar een stemmetje. Mijn verwachtingen waren er namelijk niet zomaar. Ze waren gebaseerd op bepaalde overtuigingen en principes. In een verwachting gaan normen en waarden schuil, leerde ik toen. In een verwachting zit een deel van hoe jij vindt dat het ‘hoort’ verborgen. Belangrijke elementen waardoor een verwachting dus bol kan staan van behoefte(n). Dat mijn verwachtingen dus een krachtig stuurmiddel kunnen zijn, voor het uiteindelijk maken van keuzes, werd me toen pas écht duidelijk.

Het is dan ook een logisch gevolg dat hij en ik niet meer samenzijn,

“Verwacht je dan niet teveel van een ander?”, een bekende vraag voor me. Soms nog zoekende onder welke noemer ik deze vraag mag plaatsen. Gesloten sowieso. Suggestief of retorisch? Een dooddoener. Want wanneer verwacht je nou eigenlijk écht teveel van een ander? Weten welke principes of overtuigingen aan de verwachting(en) ten grondslag liggen, waar deze principes of overtuigingen vandaan komen en of ze relevant zijn in de uiteindelijke context .. Vind ikzelf interessanter. Daadwerkelijk toetsen of je jezelf als maatstaf neemt, want pas op – niemand zal ooit zijn zoals jij. Perspectivistische lenigheid voor jezelf creëren en jezelf uitdagen om een situatie wellicht anders te bekijken, vanuit meerdere perspectieven. Is er dan nog steeds teleurstelling? Dat is het tijd voor een keuze of feedback, waarbij ik altijd zeg dat feedback je de ruimte geeft om aan te geven wat voor effect de situatie op jou heeft of jouw behoefte(n) aan te geven.

“Je bewust zijn van welke verwachtingen je geluk in de weg kunnen staan”

Of gewoon ervaren? Kiezen. Accepteren. Een proces doormaken. Mijn conclusie: Door van A tot Z te ervaren, te voelen en jezelf te confronteren .. Leer je jezelf beter kennen. Kom je dichter tot jouw eigen kern. Een teleurstelling geen ruimte geven door ’m te boycotten en van jouw verwachtingen over boord te gooien .. Betekent een verzet tegen jezelf. “Die verwachtingen over van alles en nog wat, daar moet je zo snel mogelijk mee kappen”, aldus Kelly Weekers. Haar boodschap rondom verwachtingen is gelukkig iets breder dan deze volzin, maar toch anders dan die van mij. “Het leven heeft immers lak aan jouw verwachting”, is de volgende zin.

Verwachtingen moet je loslaten

Dat is mij nog niet gelukt. Ik had die verwachting van mezelf, maar helaas. Het is al jarenlang een hot topic voor me. En nu laat ik het ‘loslaten’ los en ervaar ik. Geef ik ruimte aan de emoties die bij bepaalde gebeurtenissen horen. Want mijn verwachtingen zeggen ontzettend veel over mij. Mezelf leren doorgronden en kunnen vertalen richting de ander waar mijn verwachting(en) vandaan komen. Ze meenemen in mijn levensverhaal, elkaar vervolgens doorgronden, zodat ook zij mij beter leren kennen. Verwachtingen uiteindelijk bijschaven. Van gedachten WISSELEN. Bijsturen. Spiegelen met andere perspectieven.

.. En jij? Hoe ga jij om met jouw verwachtingen?

Bron: Kelly Weekers – Happy life 365

[social_share show_share_icon="yes"]