23 sep Vertragen om te versnellen,

Een te snelle maatschappij met daarin gesprekken die te vaak aan elkaar hangen van aanval, verdediging, meningen en overtuigingen. Een te snelle maatschappij die neigt naar polarisatie en gebaat is bij vertraging. Goede gesprekken over thema’s als racisme, het coronavirus, discriminatie, gender, Zwarte Piet en de klimaatcrisis zijn nodig, maar het zijn topics waarbij de vlam snel in de pan slaat. Topics waarbij we vooral begrepen willen worden in plaats van eerst te begrijpen. We dan maar weer de snelste weg kiezen. De weg van de minste weerstand, waarbij we snelheidsovertreding na snelheidsovertreding maken omdat we maar blijven vinden.

Ik vind. Jij vindt. Wij vinden.

De vluchtigheid van onze gesprekken. Eerst vinden, maar vooral niet vragen. De afgelopen maanden stonden tal van mensen af te koelen in hun eigen hoekje. Onbewust, steeds dieper zakkend in hun eigen (beperkte) overtuiging. Nu overigens weer, iets met #ikdoenietmeermee. Famke Louise ineens aan tafel zit bij Jinek en Social Media ontploft omdat het natuurlijk een situatie is waar héél makkelijk iets van te vinden valt.

Vrijheid van meningsuiting.

Ohja, natuurlijk. Nou .. Bij die vrijheid hoort wat mij betreft dat je bereid bent om je mening ter discussie te stellen. De maatschappij heeft het nodig dat we dit soort gesprekken beter voeren. Zorgvuldiger, als je het mij vraagt. ‘Met meer aandacht’, als je het Elke Wiss vraagt. We kampen met een groot gebrek aan creativiteit, verbeeldingskracht en kritisch denkvermogen. Nieuw denken lijkt mij gewenst. Verbinding is gewenst. Verbinding die recht doet aan onze verschillen en overeenkomsten, aan wie we in essentie zijn. Terug in de tijd? Want als kind nam jij toch ook geen genoegen met het eerste antwoord? We stelden vragen bij de vleet. Honderdduizend ‘waarom-vragen’, ik althans.   

Het standpunt van de ander écht willen verkennen, dat begint bij jezelf.

Het stemt mij soms droevig dat er op basisscholen, ofja laten we zeggen middelbare scholen, het vak ‘denken en vragen stellen’ nog niet bestaat. Zouden dat niet de belangrijkste ontwikkelde vaardigheden moeten zijn? “Het vermogen om kritisch te denken, je eigen en andermans opvattingen te bevragen en meerdere perspectieven in te kunnen nemen, levert weldenkende verbindende volwassenen op. En die hebben we meer dan nodig.”, aldus Elke Wiss in haar boek Socrates op Sneakers.

Perspectivistische lenigheid.

Want .. In een te snelle maatschappij waarin meningen de waarde krijgen van feiten, verdwijnt objectiviteit vanzelf naar de achtergrond. Wat is jouw waarheid? En hoe vaak laat jij die los? Ben je jezelf ervan bewust dat áls je die los laat je daardoor eigenlijk jouw eigen identiteit op de proef stelt?

Blijven we leven in een te snelle maatschappij waarin we liever onterecht gelijk hebben, dan dat we terecht onzeker zijn?

Bron: SOCRATES op SNEAKERS – Elke Wiss