18 sep Je vervelen is een kunst.
Klinkt zo simpel, vind je ook niet? ‘De kunst van het NIETSDOEN’ ligt al jarenlang in mijn kast.
Het kleinste boekje dat ik ooit cadeau kreeg. Ik heb me voorgenomen om het binnenkort eens te gaan lezen.
De laatste tijd uhm .. Voel ik me soms gejaagd. Ook als ik geen haast heb. Zelfs als ik eigenlijk hélemaal niks te doen heb. Op zulke momenten voel ik, een aantal seconden lang, een gejaagde stroming in mijn lijf die vanuit mijn middenrif vertrekt en boven in mijn borstkas eindigt. Gevolgd door een diep ongemakkelijk gevoel als ik ervoor kies mijzelf op dat moment te aanschouwen.
Als ik de tv ’s avonds uitzet, mijn cappuccino bij Mr. Morris afreken, klaar ben met koken of wandelen .. Als ik de zon buiten zie schijnen of als ik uit mijn creatieve flow raak terwijl ik achter mijn laptop zit. Op dat soort momenten is dat gejaagde gevoel er soms even. Heel lang heb ik dit gevoel niet herkend. Het vormde onbewust een drijfveer om meteen weer een nieuwe afleiding te creëren. Van multitasken naar een volgend TO-DO ding. We hebben altijd wel iets te doen, toch? (.. althans, er valt altijd wel iets te verzinnen)
Ik kan niet hardop zeggen dat ik mezelf een spiritueel beoefenaar vind maar Jan Geurtz schrijft het volgende; “Voor een spiritueel beoefenaar is het waarnemen van dit gevoel een vorm van oefening .. Enkele ogenblikken erbij aanwezig blijven en het ongemakkelijke gevoel herkennen als jouw ego dat eventjes geen toedekking heeft van zelf-afwijzing. Ernaar kijken met vriendelijkheid en het uit zichzelf voorbij laten gaan zodat de handelingen die daarna volgen niet langer meer een vlucht weg van jezelf zijn’.
– Het mogen voelen ervan zonder verzet of zelf-afwijzing maakt van elk ongemakkelijke emotie een hulpmiddel op het spirituele pad –
OF .. Je kiest ervoor om te luisteren naar je ego. Mijn ego veroordeelde het NIETSDOEN. Ik vond NIETSDOEN saai. Ik vond NIETSDOEN tijdverspilling. Op zich niet gek als je met de overtuiging leeft dat je iedere dag het onderste uit de spreekwoordelijke kan wil halen.
– Ons leven verloopt volgens een door onszelf gevormd denkpatroon –
De laatste tijd vang ik, als ik met vrienden in gesprek ben, tussen de zinnen door dezelfde signalen op. Ik ben dus niet de enige. Vind jij dat je in de weekenden langer op moet blijven juist omdat het weekend is? Voel jij, net als ik, de drang dat zodra het een keertje mooi weer is in Nederland je het liefst zoveel mogelijk buiten wilt zijn om optimaal van het weer te genieten omdat het anders zonde is? Kijk jij weleens naar andermans LinkedIn-posts en onderwerp je jezelf dan aan een vergelijking? .. Zie jij het NIETSDOEN of alleen-zijn als een afschuwelijk doembeeld dat koste wat het kost vermeden moet worden?
Gedachten die uiteindelijk werken als een drijfveer en jou dingen kunnen laten doen omdat je vindt dat het moet. ‘Ogenschijnlijk zijn we vrij, maar diep in ons binnenste voelen we dat die vrijheid bedrieglijk is, dat we eigenlijk aan handen en voeten gebonden zijn aan de spelregels van de maatschappij maar nog meer aan de spelregels van ons denkpatroon’. De voorwaardelijkheid van ons ego.
Laten we wat meer NIETSDOEN (.. en er vooral niets van vinden)
Bron: Bevrijd door liefde – Jan Geurtz | De kunst van het NIETSDOEN – Theo Fischer