27 okt Ik vind, dus ik voel

Ooit weleens meegemaakt dat je door iets, waar je je vinger niet helemaal op kon leggen, geblokkeerd raakte? Ik herinner me mijn moment nog als de dag van gisteren. Zie mezelf in die herinnering nog zitten, thuis aan mijn eettafel. Laptop, pen, papier en de eerste huiswerkopdracht van het 1ste thema van de trainersopleiding voor me. Als trainer is de nodige zelfkennis vereist .. Het was dus tijd om mezelf een spiegel voor te houden; ‘Schrijf een speech’. Een fictieve bezigheid, waarbij ik mijn leven moest visualiseren zoals ik het voor me zag tot aan mijn sterfbed. De speech zou dan bij wijze van spreken op mijn begrafenis worden voorgelezen. Een opwelling van weerstand, “Een speech verzinnen? Wat heb ik daar nou aan?!” .. Ik vond de opdracht maar niets.

Sterker nog, ik vond het onzin. 

De avond voorafgaand aan de deadline liep ik nog steeds vast. Was ik nog steeds aan het bakkeleien. Ik had geen zin, geen flow. “Ik MOET morgen wel iets op papier hebben, anders heb ik vanuit mijn kant niets te bespreken” .. De woorden stroomde gewoon niet. Anderhalve zin verder om vervolgens weer op backspace te drukken. “Ik ga dit toch niet doen? Dit slaat toch nergens op ..”, in protest schoof ik mijn stoel naar achter en de muziek die ik afspeelde bleef niet langer op de achtergrond. Volume 100 in plaats van 33. Een glas, een fles Vodka .. Door naar de keuken, waar ik de dop van de 7-up fles draaide en de twee vloeistoffen liet samenkomen.  

Ik en mijn belemmerende overtuigingen

Dat Vodka die avond mijn beste vriend werd, kwam als een totale verrassing. Dat alcohol uiteindelijk mijn blokkade deed opheffen, is een detail dat ik de volgende dag onvermeld heb gelaten. Ineens drong het tot me door. Zittend op de grond, vond mijn pen zijn weg over het witte vel papier. Een ontmoeting met mijn dieperliggende belemmerende overtuigingen. De blauwe inkt maakte ze zichtbaar. De veroorzakers van mijn interne blokkade. Zij, hielden mij in hun greep.

Ik vind, dus ik blokkeer

Ik wilde anders zijn. Het verschil maken. Er zou iets GROOTS op papier moeten komen staan, toch? Iets vernieuwends. Iets treffends. “Het onderste uit de spreekwoordelijke kan halen”, ja dat wil ik ook. Maar hoe dan eigenlijk? “Doen wat je zegt”, je zegt of doet niets zomaar. Zo voelde het maken van deze opdracht wel. Ik snapte het doel niet. Dingen doen waarvan ik het nut niet in zie? Nee, dat soort dingen laat ik het liefst aan me voorbij gaan. Als ik iets zeg, dan moet het waar zijn .. Wat als ik ‘waar’ had ingewisseld voor realistisch, bedenk ik me nu. Wat als! Moeite met visualiseren, toekomstig fantaseren, verzinnen. De woorden moesten waarheidsgetrouw zijn. Want wat als het niet klopt?

Boeien!

Een aantal glazen Vodka 7-up verder en een A4 gevuld met woorden. Wat maakt het ook uit! Mijn overtuigingen bepaalde de richting van het verhaal, de inhoud en ter onderbouwing noteerde ik ze. Ze lagen wel degelijk ten grondslag aan. Ze mogen niet vergeten worden en in mijn trainingen ga ik er altijd naar op zoek!

De spinsels in mijn hoofd,

En de uiteindelijke beren op de weg. Rationele Effectiviteitstraining, gaat over de processen binnen een persoon. De achterliggende overtuigingen vinden is belangrijk om nieuw gedrag uiteindelijk te kunnen verinnerlijken. Nieuw gedrag aanleren leidt namelijk niet tot een blijvende gedragsverandering als de onderliggende gedachtepatronen niet bij dat nieuwe gedrag passen.

Wanneer belemmerende jouw overtuigingen je voor het laatst?