14 jul Ik moet helemaal niets,

Nee, we moeten helemaal niets. Ofja, nouja. We moeten onze hypotheek of huur betalen, eten en drinken en daarom werken. De onderste laag van de piramide van Maslow is op zich vrij essentieel. De basisbehoeften. Maar in die behoeften ben ik voorzien. Ben jij hoogstwaarschijnlijk voorzien. Zijn de mensen in mijn omgeving voorzien. Is het grotendeel van Nederland voorzien. “In de laatste paar decennia is het ons gelukt om honger, ziekte en oorlog in te dammen. Voor het eerst in de geschiedenis sterven er meer mensen aan te veel dan aan te weinig eten.”, aldus Yuval Noah Harari.

De jeugd van tegenwoordig

Een veelomvattende uitdrukking die ik mensen steeds vaker in de mond hoor nemen. Ikzelf behoor al een tijdje niet meer tot de jeugd maar moet bekennen dat ook ik de uitdrukking ‘n aantal jaren geleden regelmatig in mijn mond nam. Vandaag de dag betrap ik mezelf er eigenlijk niet meer op, mede door de bewustwording van mijn eigen manier van denken. De bewustwording van het feit dat een vooroordeel je gevangen kan houden en ik ondertussen vind dat ik mezelf dat als coach en trainer niet langer meer kan permitteren.

Waar een oordeel begint, eindigt de waarneming

“De jeugd van tegenwoordig”, waarmee we bedoelen? Ja, wat bedoelen we er nou eigenlijk mee? Dat ze anders zijn? Dat ze slechte manieren hebben? Dat ze geen respect tonen? Ze de gehele dag met hun smartphone bezig zijn? Dat alles ze komt aanwaaien? De jeugd niet weet wat werken is? Ze lak lijken te hebben aan? Ze zichzelf niet gedragen zoals het hoort?  

Zoals het hoort

Kan het nog wel zoals ‘het hoort’ .. Als de jeugd van tegenwoordig in een hele andere wereld leeft. Je er vanuit kunt gaan dat wat jij gewend was, zij dat niet gewend zijn. De jeugd anders is, omdat de context anders is. Ze in een tijd leven van meer (keuze)vrijheid. In een tijd van welvaart. “De jeugd van tegenwoordig”, dat is één manier om het te bekijken. En als dat dan ook nog eens JOUW manier betreft, durf dan eens te twijfelen. Zodat je voor jezelf de mogelijkheid creëert om met die twijfel een brug te slaan. Want als er meerdere wegen zijn die naar Rome leiden, maar je altijd alleen maar jouw weg begaat .. Dan kun je eigenlijk niet anders dan een (voor)oordeel hebben.

Hoe leg je verbinding?

Dat begint uiteraard met willen. Ik weet in ieder geval van mezelf dat ik terugdeins als iemand me vertelt dat ik iets ‘moet doen’ of ‘hoe ik iets moet doen’. En het lijkt erop dat ook de jeugd van tegenwoordig niet meer gemotiveerd raakt door ’n voorgekauwde opdracht. Kun je de jeugd van tegenwoordig nog wel vertellen wat ze moeten doen, onder het mom van ‘zo hebben we het altijd gedaan’, als ze in een wereld leven die onderhevig is aan verandering in de vijfde versnelling.

De wereld is veel transparanter geworden,

En de jeugd van tegenwoordig maakt daardoor ’n hele andere leercurve door. Zoals jij niet meer leeft, COVID-19 situaties uitgezonderd, in een wereld waar je minimale keuzevrijheid hebt .. Geldt dat ook voor de jeugd. Daar waar het voor andere generaties een soort van automatische-piloot-modus-achtige-situatie was, alsin: school, werken, carrière – Ohnee, wacht. School, werken, minimale welvaart, vrouw is thuis en zorgt voor de kinderen terwijl de man werkt situatie, is dat een cultuur die we kennen maar al lang niet meer ervaren. 

A narrow cultural approach doesn’t foster tolerance for people from different backgrounds and places

Het is de context waar het om draait. Onze waarden worden gedefinieerd door wat we ervaren, dus ERVAREN moet het zijn! Als de onderste twee lagen uit de piramide van Maslow door veelal iedereen afgevinkt zijn, dan kom je toch automatisch sneller terecht bij: behoefte aan sociaal contact, erkenning, waardering en zelfrealisatie. Mogen we concluderen dat deze bovenste lagen in de piramide belangrijker zijn geworden omdat we de onderste twee lagen voor lief nemen, omdat ’t kan, omdat de context daarin bepalend is.

Wie ben jij en wat wil jij?

Als je weet dat er meer in je zit, begrijp dan dat NORMAAL de grootste vijand is van je potentieel, aldus Eelco de Boer. Treffend. We hebben allemaal potentie en het recht om die potentie te onderzoeken. “Nee, dat moet niet zo”, “Dat zou ik niet doen hoor” of “Als ik jou was dan ..” – Nou dat is dan mooi, want jij bent mij niet. Is het niet veel interessanter om een vraag te stellen? Iemands manier van redeneren te leren kennen. En zodra je denkt dat die betreffende persoon een keuze maakt die niet bij hem of haar past, is het dan niet veel interessanter om jouw mening in te ruilen voor de vraag ‘waarom’ hij of zij denkt dat het wel bij hem of haar past?

Bron: Homo Deus – Yuval Noah Harari | Happy life 365 – Kelly Weekers