02 dec Heb jij een statische mindset?

Michael Pilarczyk inspireerde mij de afgelopen weken. In zijn boek sprak hij over een ‘statische mindset’ en schreef daarover het volgende: “Degenen met een statische mindset beoordelen informatie over hun capaciteiten voornamelijk als goed of slecht, terwijl mensen met een groeimentaliteit zich minder zorgen maken en daardoor onder andere minder angst hebben om te falen omdat zij zich vooral realiseren dat ze kunnen leren van hun fouten en hun prestaties kunnen verbeteren.”

Goed of slecht. Zwart of wit.

Een denkwijze, die wat mij betreft voor behoorlijk wat druk kan zorgen. Michael schrijft dat het vaak de mensen zijn met een statische geest die meer streven naar aanzien en waardering, maar dat juist die denkhouding vooruitgang en verandering in de weg staat. Mensen met een statische mindset stellig zijn en juist zij degene zijn die geloven dat intelligentie, persoonlijkheid en karakter vaststaande feiten zijn .. Je ze niet kunt ontwikkelen maar dat je zo geboren wordt.

Slim of dom. Getalenteerd of gemiddeld.

Hoe komt het dat sommige mensen groeien van tegenslag en anderen helemaal ontregeld raken? Alles is mindset. Reageer je statisch, dan interpreteer je succes of falen op een hele andere manier dan als je erin gelooft dat jouw potentieel altijd groter is dan jijzelf. Voor mensen met een groeimentaliteit loont het om situaties op te zoeken waarvan ze kunnen leren. Wanneer iets niet lukt voelen ze zichzelf niet direct machteloos, wanhopig en negatief beoordeeld. De groeimentaliteit is dan ook een houding met een sterk incasseringsvermogen, welke prikkelt tot krachtigere inspanningen.

Iets met opvoeding?

Zou zo’n mindset of mentaliteit toch zijn ontstaan tijdens de opvoeding? Ik twijfel soms, omdat wat mij betreft voor mijn broertje en mij dezelfde omgeving werd gecreëerd, maar we beide toch echt twee andere personen zijn. Weliswaar met de overeenkomst dat we nooit écht opgeven, maar wel met een andere basis als we het hebben over vooropleiding, vrienden en interesses. Michael schrijft dat we in de dagelijkse praktijk bewegen tussen beide mentaliteiten, statisch danwel groei, maar dat er altijd wel ééntje dominant is.

Kreeg ik meer informatie dan mijn broertje? Of kreeg hij meer advies dan ik? Luisterde ik beter? Of kreeg ik een ander compliment dan hij?

Uit onderzoek blijkt dat er een groot verschil in impact zit tussen: “Wat ben jij slim” en “Je hebt zeker heel erg je best gedaan om het zo goed te leren”. De laatste zin geeft het kind een bevestiging dat de geleverde inspanning beloond werd: door te leren word ik slimmer. Kinderen zijn extreem gevoelig voor de toon en de woordkeuze van dit soort boodschappen. Door te blijven verkondigen dat het kind zo slim is, ontstaat er een prestatiedruk die tot onzekerheid en faalangst kan leiden. Lovende woorden zouden toch moeten leiden tot zelfvertrouwen? Nou ja, wanneer je dus alleen het resultaat prijst, heeft het vaak een averechts effect.

Ontstaat zo dan een statische mindset? Ik ben benieuwd naar wat jij, als lezer van dit artikel, denkt ..

Bron: Michael Pilarczyk – Master your mindset