24 feb Gedrag, gevolg, gevoel, gewenst!

Eerder schreef ik dat feedback de sleutel tot verbetering is. Toch blijft ‘het geven van feedback’ voor velen een behoorlijke uitdaging. Verborgen overtuigingen spelen vaak een belemmerende rol. Aannames, of een onderliggende angst voor escalatie, houden ons tegen. In hoeverre hebben we eigenlijk geleerd om feedback te geven? Ik durf te zeggen dat ik er tijdens mijn opvoeding, helaas, weinig van heb meegekregen.

“Laat maar, heeft toch geen zin” | “Ik doe het zelf wel weer”

Het is moeilijk. Er lijkt nooit een juist moment te zijn. Ja, het is gewoon lastig. Of is het een uitdaging? Als jij feedback ook ziet als een uitdaging, lees dan vooral verder.

Vergroot jouw INVLOED

Zorgen dat je niet verder afdwaalt. Voor jezelf ruimte creëren om het effect van het gedrag van de ander te benoemen. Ervoor zorgen dat je dingen bespreekbaar maakt .. Zodat gedachten, maar vooral onnodige emoties, je niet langer in bedwang houden. Ruis niet langer meer de boventoon voert en roddels uit de wereld worden geholpen. Je de stapel aan opgekropte emoties uiteindelijk inwisselt voor opluchting en duidelijkheid.

Ready?

Tijdens mijn trainingen gebruik ik het 4G-model. Waarom? Omdat het een duidelijk model is. Eentje die structuur biedt en je helpt om feedback op te bouwen in stappen waarbij de feedback steeds meer impact krijgt zonder dat het gesprek escaleert. *Noot: Zolang je wegblijft van aannames, oordelen en meningen.

Gedrag. Je beschrijft eerst het feitelijke gedrag, zonder woorden als ‘iedere keer, telkens, altijd of nooit’. Waarom? Deze woorden werken als een soort van rode lap, zo eentje die ’n matador tussen zijn vingers vast heeft. “Je ruimt nooit je werkplek op”, “Je komt altijd te laat” .. Deze woorden lokken een discussie uit omdat ze geen specifiek moment beschrijven. De ander zal in de discussie nou net die éne keer dat hij of zij het WEL gedaan heeft beschrijven.

Voorbeeld: “We hadden om acht uur het overleg gepland. Je arriveerde om half negen. Het is me opgevallen dat dit de derde keer in korte tijd is dat je te laat komt voor het overleg.”

Gevolg. Vervolgens is het belangrijk om door te pakken. Hoe? Door het beschrijven van het gevolg of het effect van het gedrag van de ander. Want gedrag heeft nou eenmaal consequenties.

Voorbeeld: “Het gevolg is dat ik een half uur op je zit te wachten en ik, doordat het de derde keer in korte tijd is, het idee krijg dat je het overleg niet zo belangrijk vindt.”

Gevoel. Dit is ’n wat lastigere, althans, dat merk ik vaak in de praktijk. Wij nuchtere Nederlanders houden het liever praktisch. Niet iedereen durft zich kwetsbaar op te stellen door zijn of haar gevoel te benoemen. Toch kan het soms net die extra impact creëren.

Voorbeeld: “De eerste keer heb ik door de vingers gezien, de tweede keer heb ik je aangesproken. Nu is de derde keer aan de orde en krijg ik het gevoel dat je me niet serieus neemt.”

Kun je jezelf dat voorstellen? Stel een vraag ter controle. Je wilt weten of de ander je gehoord heeft en op het moment dat bij de ander het inzicht ontstaat (welke je geeft middels feedback) en de ander is het ermee eens of kan het zich voorstellen .. Dan kun je (samen) door naar gewenst.

Gewenst. Veelal zijn we gewend om directief feedback te geven en daarbij vooral aandacht te besteden aan welk gedrag we vooral niet meer willen zien. Het risico is dat de ander het van je aanneemt, zonder er zelf bij na te denken. Zoiets als ‘het ene oor in, het andere oor uit’, dat wat tijdens mijn puberjaren gebeurde.

Voorbeeld: “Als persoon vind ik het heel erg belangrijk om op tijd te komen. Afspraak is afspraak. Wat ga je eraan doen om de volgende keer op tijd te komen?”

Een boodschap op een dergelijke manier brengen zorgt ervoor dat de ander gaat nadenken over zijn of haar gedrag. Je brengt daardoor de ander op een effectieve manier in beweging, de richting uit die jij voor ogen hebt.  

.. Nieuwsgierig? Haal meer uit jouw manier van communiceren door een samenwerking met S training & coaching!