25 aug Er zit veel kennis in falen,
Steeds meer kom ik tot de conclusie dat het de moeite waard is om te ervaren. Waarom? Omdat ervaren je twee inzichten kan geven: 1. Is het de moeite waard om het te blijven proberen? 2. Of je komt erachter dat wat je wilde onmogelijk is, het niet bij je past of dat je het eigenlijk helemaal niet wilt. Jezelf het tegendeel bewijzen, het voordeel van de twijfel ontdekken, jezelf verrassen en daardoor een bredere kijk op de wereld krijgen .. Waarom dit onderwerp? Nou, omdat mijn ‘angsten’ gebaseerd waren op woorden die me ooit waren ingefluisterd .. Op ervaringen die ik zelf nooit had beleefd.
Een leven waarin je jezelf niet laat afleiden door wat anderen vinden,
Een leven met daarin focus op jezelf en dát waar jij gelukkig van wordt. Aandacht schenken aan ervaren, beleven en aan dat wat écht belangrijk voor je is. Deuren openen en op ieders beurt weer sluiten. Geloven dat als het niet rechts is, het ook links zou kunnen zijn of rechtdoor, eroverheen of eronderdoor. Leven in het grijze gebied, het leven is nou eenmaal niet zwart/wit. Geloof me, het onderzoeken van jouw potentie is op zijn minst de moeite waard, sterker nog .. Het is van levensbelang! Als je het onderste uit de spreekwoordelijke levens-kan wil halen dan tenminste.
De imperfectie van het leven opzoeken, omdat daar de ervaring schuilt
Mij hoor je niet heel snel meer: “Nee, dat zou ik niet doen hoor” of “Als ik jou was dan ..” zeggen. Dat soort antwoorden ruil ik in voor rake vragen, waardoor woorden blijven stromen en verborgen ambities of redenen de kans krijgen om boven te drijven. Ik besef me ten volle dat ik de ander niet ben en zal wachten totdat de ander me de uiteindelijke vraag stelt. Zodat ongevraagd, maar bovenal advies dat niet aansluit, achterwege blijft. Heus niet altijd, want ik ben ook écht wel een persoon die wat kan vinden van andermans beslissingen.
Het mislukken kent vele gedaanten, net als het slagen
Sinds een jaartje ben ik een échte tante van mijn neefje Jace .. Maar al veel langer geleden is er een familieband ontstaan met mijn oud oppaskinderen. “Het is fijn om met jou te praten. Jij stelt vragen die ons laten nadenken .. ”, was hun reactie toen ik ze vertelde dat ik het zo fijn vind dat ze nog steeds hun weg naar mij weten te vinden. Iedere ‘ouder’ deelt het liefst zijn of haar ervaring. Zijn of haar kijk op de wereld of situaties. Toch voel ik dat mijn oud oppaskinderen lekker gaan op erkenning, waardering en zelfrealisatie. Ik ze daar dus in wil stimuleren. Ze niet ga vertellen hoe ik denk dat het moet. Ik mijn antwoorden in de juiste context giet. Dat als een van hen vraagt naar reisadvies, ik daar altijd bij vertel hoe ik destijds in het leven stond .. Wat mijn beweegredenen waren en de vraag terug stel naar wat hij zou willen beleven of belangrijk vindt in het maken van een reis. Bepaalde kaders zijn noodzakelijk, maar de uitdaging van de vraag .. Het dieper willen graven, voorbij gaan aan de oppervlakte, vissen naar de achterliggende gedachtes en de bijbehorende connectie .. Is werkelijk goud waard!
De kennis hebben van achteraf, is dat waar we naar zouden moeten streven?
Streven naar een maatschappij van minder ‘horen zeggen’. Want weten waarom iets NIET werkt is een enorm mooi en waardevol inzicht voor nu en voor in de toekomst. “Experimenting with these widely diverse experiences, values, and belief systems helped me understand my own. The reactions to my choice to become a monk are examples of the external pressures we all face throughout our lives. Our families, our friends, society, media – we are surrounded by images and voices telling us who we should be and what we should do.”, deelt Jay Shetty met zijn lezers. “Sometimes doing the right thing ain’t the same as doing what the rules say you’re supposed to.”
Wat vind jij?
Bron: Think like a monk – Jay Shetty