23 jun Een beter feestje dan de vorige,

Ofzoiets. Ja, weetje. Sommige dingen klinken nou eenmaal beter in het Engels dan in het Nederlands. Maar wat nou als mijn in ’t Nederlands geschreven artikelen vaker worden gelezen dan die geschreven in ’t Engels. Logisch ook wel, gezien mijn Nederlandse netwerk. Tijd voor ’n vertaling dus. Want deze wijsheid wil ik je niet onthouden. “Celebrate better”, iets dat ik vind dat nodig is. Wil jij weten hoe? Lees dan vooral verder.

Wat denk jij dat een betere voorspeller is van een sterke onderlinge relatie?

De wijze waarop je ruzie maakt, discussie voert of een conflict doorstaat? Of de manier waarop je samen successen viert? Tony Crabbe’s woorden hielden mij, tijdens het lezen van vrijwel alle pagina’s, volledig in hun ban. “His book, BUSY, truly knocked some sense into me” .. Ja, hij beukte de betekenis dwars door me heen. Totdat Shelly Gable (een professor uit California) Tony het tegendeel bewees, vond Tony het antwoord op bovenstaande vraag voor de hand liggend. Volgens hem definieerde een sterke relatie zich door hoe je met elkaar omgaat in ‘the heat of the moment’. Dat moment waar we respect aan de kant schuiven voor een persoonlijk gewin. Tony geeft nu toe dat hij het fout had. Shelly maakte inzichtelijk dat ‘de manier waarop je samen viert’ een betere voorspeller is van de sterkte van een relatie.

The secret of great celebration

Tsja, toch weer even ’n Engelse zin tussendoor. Successen, overwinningen en fijne momenten .. We kennen ze allemaal. We hebben allemaal weleens ‘goed nieuws’. Ikzelf doe er vaak in mijn privéleven een schepje bovenop. Ik neem regelmatig een fles bubbels mee om te proosten op vriendschappen. “Een flessie poppen om het leven te vieren”, hoor ik mezelf ook weleens zeggen. Feestdagen hebben voor mij al lang niet meer die extra betekenis in vergelijking tot ieder andere dag. Naast het leven vieren is het, wat Tony en mij betreft, belangrijk om in te zoomen op ‘goed nieuws’ momenten. Aanhaken. Verbinden. Martin Seligman, een Amerikaanse psycholoog, suggereert dat er vier manieren zijn waarop we reageren als iemand ‘goed nieuws’ heeft.

“Ik ben gevraagd om deel te nemen aan het Europese voetbalteam. Het team speelt volgende maand in Parijs de Europese competitie!”

Reacties:

A. Dat is goed nieuws zeg! Je verdient het echt dat ze je gevraagd hebben. Dat hadden ze veel eerder moeten doen!

B. Wat tof. Kun je voor mij even de rijst uit de kast pakken?

C. Dat is écht super gaaf! Hoe reageerde je? Vertel me meer over het team!

D. Ohh, Parijs .. Is ver weg joh. Heb je dan wel voldoende tijd voor je huiswerk en school?

Fully engaged zijn, zonder ’n trouwring. Ik ben tot de conclusie gekomen dat in mijn leven reactie A de meest voorkomende is geweest. Gewend aan A, betekent gewend zijn aan een passieve reactie. Oh en reactie D niet te vergeten, de vernietigende. Neem eens een moment voor jezelf: Wat is jouw primaire reactie, A B C of D?

STOP

.. Wanneer reageer je op de manier zoals bij A, C en D beschreven? Als je druk bent? Een andere focus hebt? Of als het je gewoon écht niet boeit? Reactie A is vaak oprecht maar gaat niet voorbij de oppervlakte. Ontbreekt het bij reactie D aan inlevingsvermogen? Of stellen we over het algemeen altijd wel suggestieve vragen?

In een wereld van TEVEEL

Een wereld waarin we ALTIJD druk, lijken te, zijn .. Is het meer dan de moeite waard om eens op pauze te drukken. Sta eens stil bij. Als iemand goed nieuws heeft, STOP. Ga eens voorbij aan de oppervlakte. Stel eens een vraag. Verleng de tijd die je spendeert aan het goede nieuws, want positiviteit is waardevol. Positiviteit wil je koesteren, vooral wanneer negativiteit en zelfkritiek altijd op de loer liggen.

Maak het verschil, en doe goed nieuws niet te kort met een slap schouderklopje

Bron: BUSY – Tony Crabbe