13 nov Chronisch aandachtsstoornis + Jij.
Een chronisch wat? Ja, aandachtsstoornis. Een concentratiegebrek dat we onszelf hebben aangeleerd. We leven in een hoog tempo, houden meerdere balletjes hoog, doen veel tegelijkertijd (zowel zakelijk als privé), we multitasken.
Edward Hallowell (een Amerikaans psychiater en docent aan de Harvard Medical School) beweert dat zich onder jarenlange multitaskers een soort chronisch aandachtsstoornis verspreidt. Wat is multitasken dan eigenlijk? Want, neurobiologisch gezien is multitasking hélemaal niet mogelijk. De mens doet een poging taken tegelijkertijd uit te voeren in plaats van na elkaar, en bij die poging blijft het. Wie bijvoorbeeld telefoneert en tegelijkertijd notities maakt wisselt eigenlijk heel snel van de ene opgave naar de andere waardoor beide taken niet meer dan de halve aandacht krijgen.
Douglas Merril (psycholoog) schrijft dat als we ons met iets nieuws bezighouden, we eerst informatie uit ons geheugen moeten ‘uploaden’. Als we verschillende taken tegelijk verrichten, komt er steeds weer nieuwe informatie bij en slaan we de voorafgaande informatie nauwelijks op. Zo transporteren we informatie heen en weer, met als gevolg dat we slechter worden in wat we doen. Wanneer je focust op één taak leer, presteer en onthoud je beter.
– Dividing our attention means our performance and the quality of our work suffer –
De conclusie van Manfred Spitzer (psychiater) is dat regelmatig multitasken ertoe leidt dat we aan deze manier van werken wennen. We creëren een gewoonte voor onszelf, zowel zakelijk als privé, die ons levensgeluk verstoort. Ja, je leest het goed: ‘Ons levensgeluk verstoort’.
Vandaag de dag zijn we veel online en zorgt de oneindige digitale wereld voor véél informatie. Deze online informatie vormt de brandstof voor de kennismaatschappij waarin we leven. We gebruiken computers, IPads en uiteraard smartphones. Tijdens het searchen, surfen en lezen leiden notificaties en banners ons af. Onbewust werken we aan een cultuur waarin we aan kleine porties geluiden en gedachten gewend raken. Met als gevolg dat we onze hersenen overbelasten met een overvloed aan indrukken, permanente gelijktijdigheid van opgaven, permanent ON zijn en we fragmenteren ons dagelijkse leven.
Niet alleen brengen we 2,5 uur per dag door met onze mobiele telefoon, we onderbreken onze bezigheid elke 18 minuten, onderzoeksresultaten uit het jaar 2015. Déze onderbrekingen hebben op de lange termijn hetzelfde effect als multitasking.
.. Wat voor effect dan?
Alexander schrijft, en ik geloof erin, dat door multitasken onze aandachtsspanne steeds korter wordt. Het gevolg van een kortere aandachtsspanne is dat we niet meer in een flow raken. Flow, alsin hyperconcentratie. DE toestand waarin onze hersenen hun volle prestatievermogen kunnen ontplooien. Helemaal opgaan in één taak en daar een intens geluksgevoel bij voelen (als je ook nog eens doet wat je leuk vindt). Men beweert dat we 15 minuten nodig hebben om deze toestand te bereiken. Elke onderbreking maakt deze flow kapot of voorkomt de opbouw van de daarvoor benodigde concentratie. Alexander citeerde Manfred’s woorden ‘We creëren een gewoonte voor onszelf die ons levensgeluk verstoort’ niet voor niets. Het multitasken is een gewoonte geworden en we raken er steeds meer aan gewend, waardoor je ook zonder de devices (die je laten multitasken) een innerlijke onrust voelt en de behoefte hebt om jezelf om de paar minuten aan een nieuwe opgave te wijden.
De innerlijke onrust .. Herken jij die ook?
Bron: leven zonder smartphone stress – Alexander Markowetz